Κατηγορία: Πολιτικά

Ζει στην Ελλάδα 35 ολόκληρα χρόνια, ο πατέρας της καταγόταν από την Κοζάνη, αλλά η ίδια στερείται της ελληνικής υπηκοότητας! Πρόκειται για µια… «οδύσσεια» που βιώνει εδώ και χρόνια µια γυναίκα που ζει στην Αχαΐα, καθώς η µη αναγνώριση της ελληνικής ιθαγένειας από την πολιτεία τής στερεί βασικές παροχές και δικαιώµατα.

Οι προσπάθειές της είναι συνεχείς, αλλά µέχρι σήµερα έχουν πέσει στο κενό. Η απόγνωσή της είναι µεγάλη. Η γυναίκα ζει µια απίστευτη ταλαιπωρία, προσπαθεί µε κάθε τρόπο να βρει το δίκιο της και απευθύνει έκκληση στην πολιτεία να µεριµνήσει για να βρεθεί άµεσα λύση στο πρόβληµά της. Πρόκειται για µια ταλαιπωρηµένη γυναίκα, ηλικίας 71 ετών σήµερα, την οποία έφερε στον κόσµο η µητέρα της στο Αργυρόκαστρο, ενώ ο πατέρας µε καταγωγή από την Κοζάνη έφυγε για τη Σουηδία, αναζητώντας µια καλύτερη τύχη.

Σε ηλικία ενός µόλις ετών πέρασε το κατώφλι του ορφανοτροφείου στο Αργυρόκαστρο και εν συνεχεία σε αντίστοιχες δοµές σε άλλες πόλεις της Αλβανίας. Από τα 16 έως τα 20 της χρόνια πήγαινε σχολείο και παράλληλα εργαζόταν σε νοσοκοµείο της περιοχής. Σε ηλικία 37 ετών ήρθε στην Ελλάδα και συγκεκριµένα στην Αχαΐα, αναζητώντας ένα καλύτερο µέλλον.

Βαπτίστηκε Χριστιανή Ορθόδοξη στην χώρα µας και παράλληλα παντρεύτηκε, όµως ο γάµος της είχε δυσκολίες και διαλύθηκε πέντε χρόνια µετά. Συνέχισε να ζει στην Αχαΐα, να αγωνίζεται για να επιβιώσει και να σταθεί στα πόδια της. Πλέον, έχουν περάσει 35 ολόκληρα χρόνια και αδυνατεί να βρει τρόπο για να εξασφαλίσει την πολυπόθητη ελληνική ιθαγένεια. Όπως εξηγεί η δικηγόρος Πατρών Ντάνα Αντωνοπούλου, στην οποία προσέφυγε η γυναίκα σε µια απέλπιδα προσπάθεια για να βρει λύση στο πρόβληµά της, «το ορφανοτροφείο που έµεινε τα πρώτα χρόνια της ζωής της, κάηκε. ∆εν υπάρχουν πουθενά τα στοιχεία της.

Η απάντηση της Αλβανικής Πρεσβείας στο αν είναι καταχωρηµένη στα αρχεία ως υπήκοος Αλβανίας, ήταν αρνητική. Μέχρι και συνέντευξη στην τηλεόραση της Αλβανίας έδωσε η ίδια, απευθύνοντας έκκληση µήπως βρεθεί κάποιο στοιχείο. Από την Αλβανική Πρεσβεία παραπέμπουν στην ∆ιεύθυνση Προξενικών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών, χωρίς όµως να υπάρχει κάποιο αποτέλεσµα.

Ως τέκνο Έλληνα δικαιούται να λάβει ελληνική υπηκοότητα, όµως απαιτείται να καταθέσει πιστοποιητικό ταυτοπροσωπίας, κάτι που η ίδια δεν διαθέτει καθώς δεν έχει καταχωρηθεί πουθενά στα αρχεία της Αλβανίας. Η πολιτεία θα πρέπει να φροντίσει να της δώσει ελληνική υπηκοότητα, καθώς από τα επίσηµα έγγραφα προκύπτει ότι ο πατέρας της ήταν Έλληνας». Κλείνοντας, η κ. Αντωνοπούλου αναφέρει πως «πρόκειται για µια γυναίκα που βρίσκεται σε πλήρη απόγνωση διότι έχει µπλέξει σε έναν γραφειοκρατικό «κυκεώνα», εφόσον δεν την αναγνωρίζουν ούτε η Αλβανία, ούτε η Ελλάδα, παρά τα 35 χρόνια διαµονής της εδώ…».

Αίσιο υπήρξε το τέλος του περιστατικού που κινητοποίησε τις αρχές στη Μεγάλη Χώρα Αγρινίου το πρωί της Δευτέρας.

Ο 36χρονος άνδρας που απείλησε πως θα αυτοκτονήσει, πέφτοντας από ταράτσα, τελικώς πείσθηκε να κατέβη,

Στο σημείο είχαν σπεύσει αστυνομικοί, πυροσβέστες και ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ, ενώ είχε κληθεί και διαπραγματευτής.

Στο μεγάλο συλλαλητήριο για τα Τέμπη στο Σύνταγμα, στη μνήμη των 57 ψυχών που έχασαν τη ζωή τους πριν από δυο χρόνια στην εθνική τραγωδία, έδωσε το παρών η Μαρία Καρυστιανού το πρωινό της Παρασκευής. Μάλιστα, μέσα από τα λόγια της, η κα. Καρυστιανού προκάλεσε ρίγη συγκίνησης τόσο στους παρευρισκομένους όσο και στο τηλεοπτικό κοινό που παρακολούθησε την ομιλία της.

Ειδικότερα, η Μαρία Καρυστιανού επισήμανε πως «φοβούνται να μην τυφλωθούν από το φως που εκπέμπουμε και καλά κάνουν και φοβούνται. Αγαπημένο μου παιδί, δυο χρόνια πέρασαν από εκείνη τη μαύρη νύχτα. Όλοι σήμερα μαζευτήκαμε για σένα κορίτσι μου και για όσους δεν φτάσατε ποτέ. Σαν σήμερα νιώσαμε ότι πεθάναμε μαζί σας. Στις 28 Φλεβάρη του ’23 ξημέρωσε για 57 οικογένειες, αλλά και για τις οικογένειες σε όλη την Ελλάδα, η μέρα που συγκλόνισε και πάγωσε την ύπαρξη μας».

«Μέσα στον αλόγιστο πόνο και την ασύλληπτη πραγματικότητα κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι αρχίζει. Από την πρώτη στιγμή δίπλα μας, σε αυτόν τον Γολγοθά, στέκονται μόνιμοι φύλακες – βοηθοί οι 57 ψυχές. Αυτές μας καθοδηγούν. Με ό,τι μας έχει απομείνει, προχωράμε μπροστά με ευλαβική προσήλωση μόνο στην αλήθεια και στη δικαιοσύνη».

«Απευθύνομαι στους φονιάδες των παιδιών μας. Προσβάλλατε και φερθήκατε απαξιωτικά στους νεκρούς μας. Μέλη και οστά των παιδιών μας βρίσκονται άταφα σε μέρη κρυφά. Διαπράξατε τη μέγιστη ύβρη και θα λάβετε τα δέοντα μέσα από τον παλμό της νέμεσης» υπογράμμισε, ακόμα, η Μαρία Καρυστιανού στη μεγαλειώδη συγκέντρωση για τα Τέμπη στο κέντρο της Αθήνας.

Με εκτενή ρεπορτάζ καλύπτουν τις σημερινές μαζικές κινητοποιήσεις στην Ελλάδα για τη μαύρη επέτειο των δύο ετών από τη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών.

«Απεργοί εργαζόμενοι καθηλώσαν τις πτήσεις και ανέστειλαν τις θαλάσσιες και σιδηροδρομικές μεταφορές  σε όλη την Ελλάδα την Παρασκευή, ενώ πολίτες συγκεντρώθηκαν σε διαδηλώσεις, οργισμένοι για την αντιληπτή έλλειψη δικαιοσύνης δύο χρόνια μετά το χειρότερο σιδηροδρομικό δυστύχημα στην ιστορία της χώρας, που κόστισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους», γράφει το Reuters.

«Ένα επιβατικό τρένο γεμάτο φοιτητές συγκρούστηκε με εμπορική αμαξοστοιχία στις 28 Φεβρουαρίου 2023, κοντά στη χαράδρα των Τεμπών, στη κεντρική Ελλάδα. Δύο χρόνια μετά, τα κενά ασφαλείας που οδήγησαν στη σύγκρουση δεν έχουν καλυφθεί, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη. Μια ξεχωριστή δικαστική έρευνα παραμένει ημιτελής και κανείς δεν έχει καταδικαστεί για το δυστύχημα», τονίζει.

«Αυτό εξοργίζει πολλούς στην Ελλάδα, όπου η δυσπιστία προς την κυβέρνηση είναι διάχυτη μετά την κρίση χρέους του 2009-2018, κατά την οποία εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν μισθούς και συντάξεις, ενώ οι δημόσιες υπηρεσίες υπέστησαν υποχρηματοδότηση», συνεχίζει και εξηγεί πως η συμμετοχη στην απεργία είναι μαζική.

«Όλες οι διεθνείς και εσωτερικές πτήσεις καθηλώθηκαν, καθώς οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας συμμετέχουν στην 24ωρη γενική απεργία, μαζί με ναυτεργάτες, μηχανοδηγούς, γιατρούς, δικηγόρους και εκπαιδευτικούς, ως φόρο τιμής στα θύματα του δυστυχήματος. Σε όλη τη χώρα, επιχειρήσεις παρέμειναν κλειστές, θέατρα ακύρωσαν παραστάσεις, ενώ από νωρίς το πρωί, χιλιάδες άρχισαν να συγκεντρώνονται στην κεντρική πλατεία Συντάγματος υπό την επιτήρηση αστυνομικών με εξοπλισμό αντιμετώπισης ταραχών. Ένα πανό έγραφε: Κυβέρνηση δολοφόνων».

Μια τραγωδία – σύμβολο της θεσμικής αποτυχίας

Στο ίδιο μήκος κύματος και το ρεπορτάζ του Associated Press. «Δύο χρόνια μετά το καταστροφικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στη βόρεια Ελλάδα, μια γενική απεργία και εκατοντάδες διαδηλώσεις έχουν παραλύσει τη χώρα, σηματοδοτώντας την επέτειο μιας τραγωδίας που έχει μετατραπεί σε σύμβολο θεσμικής αποτυχίας».

«Η μαζική κινητοποίηση, με επικεφαλής τους συγγενείς των 57 ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους, τροφοδοτείται από τη δημόσια δυσαρέσκεια για την αντιλαμβανόμενη αδράνεια της συντηρητικής κυβέρνησης. Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι οι πολιτικοί πρέπει να λογοδοτήσουν για τις αποτυχίες που οδήγησαν στο δυστύχημα, αλλά μέχρι στιγμής μόνο σιδηροδρομικοί αξιωματούχοι έχουν κατηγορηθεί για ποινικά αδικήματα» και συνεχίζει: «Η καταστροφή των Τεμπών στις 28 Φεβρουαρίου 2023 – όπου ένα επιβατικό τρένο συγκρούστηκε μετωπικά με μια επερχόμενη εμπορική αμαξοστοιχία – ήταν το χειρότερο σιδηροδρομικό δυστύχημα στην ιστορία της Ελλάδας. Η φονική σύγκρουση, που προκάλεσε φωτιά και άφησε δεκάδες τραυματίες, αποκάλυψε σοβαρές ελλείψεις στις υποδομές μεταφορών της χώρας».

«Η πλήρης αλήθεια πρέπει να αποκαλυφθεί και οι υπεύθυνοι, ανεξάρτητα από το αξίωμά τους, πρέπει να λογοδοτήσουν», δήλωσε ο Γιάννης Παναγόπουλος, πρόεδρος της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ), στο AP. «Ας βγούμε όλοι στους δρόμους, εκφράζοντας την οργή και τις διεκδικήσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού», πρόσθεσε.

Δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη

«Η κυβέρνηση δεν έχει κάνει τίποτα για να αποδοθεί δικαιοσύνη», δήλωσε στο Reuters ο 57χρονος μουσικός Χρήστος Μέιν στην κινητοποίηση της Αθήνας. «Αυτό δεν ήταν ατύχημα, ήταν δολοφονία», πρόσθεσε. Μια άλλη διαδηλώτρια, ονόματι Εύη, είπε πως βρέθηκε εκεί για να θρηνήσει τους νεκρούς, «αλλά και επειδή η κυβέρνηση προσπάθησε να συγκαλύψει τα γεγονότα».

«Τα ονόματα των θυμάτων είχαν γραφτεί με κόκκινο χρώμα στο έδαφος μπροστά από το κτίριο της Βουλής. Στα προάστια της πόλης, ομάδες όλων των ηλικιών κατευθύνονταν στο κέντρο κρατώντας πλακάτ που έγραφαν “Δεν έχω οξυγόνο”, ένα σύνθημα των διαδηλώσεων που αντηχεί τα τελευταία λόγια μιας γυναίκας σε κλήση της στις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης. Πολλοί μαθητές πήγαν στο σχολείο ντυμένοι στα μαύρα, ως ένδειξη πένθους», μεταδίδει το διεθνές πρακτορείο ειδήσεων.

Καταγγελίες για συγκάλυψη

«Οι διαδηλώσεις δεν τροφοδοτούνται μόνο από την οργή για την κακή κατάσταση του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας, ούτε αποκλειστικά από τον μεγάλο αριθμό νέων ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους σε ένα τρένο γεμάτο φοιτητές που επέστρεφαν από ένα τριήμερο αργίας. Υπάρχει επίσης έντονη αγανάκτηση για τη βραδύτητα της έρευνας σχετικά με τη σύγκρουση – και καταγγελίες για συγκάλυψη, καθώς αποκαλύφθηκε ότι κρίσιμα στοιχεία, απαραίτητα για τη διεξαγωγή πλήρους διερεύνησης της τραγωδίας, υπέστησαν ζημιές σε τέτοιο βαθμό που κατέστησαν άχρηστα κατά την επιχείρηση καθαρισμού μετά το δυστύχημα», επισημαίνει την ίδια ώρα το Bloomberg.

Το πόρισμα της Πέμπτης, αναφέρει το ειδησεογραφικό δίκτυο, «σκιαγραφεί την εικόνα ενός σιδηροδρομικού δικτύου που λειτουργεί υπό συνθήκες εγκατάλειψης. Σύμφωνα με τα ευρήματα, οι βασικές αιτίες του δυστυχήματος οφείλονταν εν μέρει στην έλλειψη προσωπικού, στην κακή κατάσταση των γραμμών, στις καθυστερήσεις των υποσχόμενων αναβαθμίσεων και σε ανθρώπινο λάθος».

Ακόμη και οι απόδημοι συμμετέχουν

Από την πλευρά της η Deutsche Welle γράφει: «Διαδηλώσεις προγραμματίζονται σχεδόν σε κάθε πόλη, κωμόπολη και χωριό σε ολόκληρη τη χώρα. Οι πολίτες χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να καλέσουν τους συμπολίτες τους να συμμετάσχουν στις κινητοποιήσεις».

Αναφέρεται και στις εκδηλώσεις συμπαράστασης του εξωτερικού: «Ακόμη και οι απόδημοι συμμετέχουν, με εκδηλώσεις μνήμης να προγραμματίζονται σε πόλεις σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική, καθώς και σε τόσο απομακρυσμένα μέρη όπως το Σίδνεϊ, η Ζανζιβάρη, το Μπουένος Άιρες και ακόμη και η πόλη Ακουρέιρι στη βόρεια Ισλανδία. Όλοι όσοι συμμετέχουν ζητούν το ίδιο πράγμα: δικαιοσύνη για τα θύματα της χειρότερης σιδηροδρομικής τραγωδίας στην ιστορία της Ελλάδας», τονίζει.

Συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια στη μνήμη των 57 νεκρών της σιδηροδρομικής τραγωδίας στα Τέμπη, με αίτημα να αποδοθεί δικαιοσύνη, πραγματοποιούνται σήμερα σε όλη τη χώρα.

Το Σύνταγμα πλημμύρισε από νωρίς με διαδηλωτές, όλων των ηλικιών, που φτάνουν με κάθε μέσο στο κέντρο της Αθήνας.