Σεισμική απειλή-μαμούθ πλανάται πάνω από την Πάτρα, η οποία σύμφωνα με διεθνή μελέτη, είναι η πρώτη πόλη στην Ελλάδα σε κίνδυνο οικονομικής καταστροφής σε περίπτωση μεγάλου σεισμού.
Σε ενημερωτική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 10 Μαΐου στο ξενοδοχείο «My Way», οι επιστήμονες χτύπησαν «καμπανάκι» για το αστρονομικό κόστος που ήδη συσσωρεύεται: 243 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, μόνο από τις εκτιμώμενες σεισμικές ζημιές!
Αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, η ζημιά δεν θα είναι σταδιακή — θα έρθει όλη μαζί όταν «χτυπήσει» ο σεισμός, προειδοποίησε η Ζαφειρία Ρουμελιώτη, αναπληρώτρια καθηγήτρια Σεισμολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, από το βήμα της ημερίδας που διοργάνωσε το περιφερειακό τμήμα του ΓΕΩΤΕΕ, ο Σύλλογος Ελλήνων Γεωλόγων και το Τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, για τις φυσικές καταστροφές.
Η επιστήμονας θύμισε το παράδειγμα του σεισμού της Αθήνας, όπου οι ζημιές «φούσκωσαν» στα 4,2 δισεκατομμύρια ευρώ, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Στην Πάτρα, ο λογαριασμός των σεισμών ήδη γράφει κάθε χρόνο 243 εκατομμύρια ευρώ. Οταν έρθει η ώρα, θα πληρώσουμε όλα αυτά μαζεμένα».
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Χάρτη Σεισμικού Κινδύνου (GEM 2023), η Πάτρα είναι πλέον η πιο εκτεθειμένη ελληνική πόλη σε οικονομικές απώλειες από σεισμούς, ξεπερνώντας ακόμα και την Αθήνα σε αυτόν τον τομέα.
«Οι αστικές περιοχές, όπως η Πάτρα και η Αθήνα, γίνονται όλο και πιο ευάλωτες, όχι γιατί αυξάνεται ο σεισμός, αλλά γιατί αυξάνεται η έκθεση των κτιρίων και των υποδομών» εξήγησε η κ. Ρουμελιώτη.
Ακόμα πιο ανησυχητική είναι η αποκάλυψη ότι η Ελλάδα δεν διαθέτει καν ανανεωμένο εθνικό χάρτη σεισμικού κινδύνου, αλλά βασίζεται σε παρωχημένα και ασαφή δεδομένα προηγουμένων ετών.
«Το μόνο που έχουμε είναι ένα υβρίδιο παλιού χάρτη. Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε ή να προσαρμόζουμε πολιτικές με βάση τα νέα διεθνή δεδομένα. Χρειαζόμαστε τώρα έναν αναλυτικό, σύγχρονο σεισμικό χάρτη, που να ενημερώνεται συνεχώς και να περνά άμεσα στις αντισεισμικές κανονιστικές ρυθμίσεις» κατέληξε η κ. Ρουμελιώτη.
Το μήνυμα από την Πάτρα είναι σαφές και επείγον: η ώρα των μέτρων είναι τώρα, πριν οι οικονομικές απώλειες από τον «αναμενόμενο» σεισμό γίνουν η καταστροφική πραγματικότητα που απειλεί να τινάξει στον αέρα νοικοκυριά, επιχειρήσεις και δημόσιες υποδομές.
Ο πρόεδρος του περιφερειακού τμήματος του ΓΕΩΤΕΕ, Αναστάσιος Τσάκωνας, αναφέρθηκε στις καταστροφικές πυρκαγιές και σεισμούς, υπογραμμίζοντας την ανάγκη ενίσχυσης των γεωτεχνικών υπηρεσιών. Παρόμοιο μήνυμα έστειλε η Μαρία Τζίμα, πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Γεωλόγων, ζητώντας αναβάθμιση του θεσμικού ρόλου των γεωλόγων στη διαχείριση φυσικών καταστροφών.
Ο αντιπεριφερειάρχης Αχαΐας, Φωκίων Ζαΐμης, εστίασε στην ανάγκη για συντονισμό και υλοποίηση έργων υποδομής για την αντιμετώπιση του φαινομένου της διάβρωσης των ακτών και των πλημμυρικών φαινομένων στη Δυτική Ελλάδα. Μάλιστα εξέφρασε ανοικτά ανησυχία για την κατάσταση των αμμοθινών στην προστατευόμενη περιοχή της Στροφυλιάς, υπογραμμίζοντας ότι η καταστροφή τους θα μπορούσε να οδηγήσει σε είσοδο της θάλασσας στην παράκτια περιοχή της Δυτικής Αχαΐας, εξαφανίζοντας καλλιέργειες, κατοικίες και επιχειρήσεις.
Ο δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης έθεσε το πολιτικό πλαίσιο της υποχρηματοδότησης της Πολιτικής Προστασίας και των απαραίτητων έργων.
Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών Χρήστος Μπούρας επεσήμανε τη δέσμευση του ιδρύματος στη στήριξη της επιστημονικής γνώσης και κοινωνικής προσφοράς, ενώ η Ελευθερία Πογιατζή, από την ΕΑΓΜΕ, παρουσίασε τις δράσεις παρακολούθησης γεωκινδύνων, όπως κατολισθήσεις και παράκτιες διαβρώσεις.
Ο Δρ. Παναγιώτης Λάττας, δασάρχης Πύργου, μίλησε για τα έργα αποκατάστασης καμένων δασών, και ο αν. καθηγητής Τεχνικής Γεωλογίας Νίκος Δεπούντης παρουσίασε το online σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης για κατολισθήσεις που ετοιμάζει το τμήμα, επισημαίνοντας ότι η Δυτική Ελλάδα είναι ιδιαίτερα επιρρεπής σε τέτοια φαινόμενα.
Η ημερίδα ανέδειξε ότι, παρά τις προκλήσεις, υπάρχει σημαντική πρόοδος στην κατανόηση και παρακολούθηση των φυσικών καταστροφών. Ωστόσο, οι ομιλητές συμφώνησαν ότι απαιτείται μεγαλύτερη πολιτική βούληση, θεσμική θωράκιση και τεράστιες επενδύσεις στην πρόληψη, για να μειωθεί ο κίνδυνος για τις τοπικές κοινωνίες και την εθνική οικονομία.
