Το παρασκήνιο με τις “αλλαγές” στις καταθέσεις της Αγγελικής Τσιόλα για την “υπόθεση Πισπιρίγκου”

Με έντονη καχυποψία η ιατροδικαστική κοινότητα της Πάτρας σχολιάζει τη σκοπιμότητα της δεύτερης κατάθεσης, που εκκλήθη να δώσει η προϊσταμένη της τοπικής Υπηρεσίας, Αγγελική Τσιόλα στην ανακρίτρια Αθηνών, Ευγενία Τζωρτζάτου, σχετικά με τις συνθήκες θανάτου της 6 μηνών Ιριδας Δασκαλάκη.

Συγκεκριμένα, αποκομίσθηκε η εντύπωση πως «κλήθηκε η ιατροδικαστής για να αποδομήσει τα νεκροψιακά της ευρήματα, με άλλα λόγια για να αναιρέσει και να… εκθέσει τον εαυτό της»!

Οι υπαινιγμοί που διατυπώνονται στην «Πελοπόννησο» είναι πολύ σοβαροί, καθώς λέγεται ότι οι αρχικές ερωτήσεις στόχευαν στην παροχή… διευκόλυνσης από την πλευρά της κ. Τσιόλα, προκειμένου να είναι «κουμπωμένη» πλήρως η κατηγορία και η δίωξη που είχε ασκηθεί μία εβδομάδα νωρίτερα σε βάρος της Ρούλας Πισπιρίγκου.

Οι ιατροδικαστικοί κύκλοι αποκαλύπτουν ότι η κ. Τσιόλα ειδοποιήθηκε την αμέσως επόμενη μέρα απαγγελίας της κατηγορίας και νέας προφυλάκισης της ήδη κατηγορουμένης, να δώσει νέα κατάθεση στις 20 Ιανουαρίου.

Οι ανωτέρω διαφανείσες σκοπιμότητες -όπως επισημαίνουν – δεν έκαμψαν την ιατροδικαστή, αφού ήταν ήδη προετοιμασμένη να προχωρήσει σε αναθεώρηση της αρχικής της κατάθεσης – στις 18 Αυγούστου – διότι «είχε το δικαίωμα και όφειλε να πράξει κάτι τέτοιο, καθώς προηγήθηκε η διαφοροποιημένη κατάθεση της Παθολογοανατόμου, κ. Μητσέλου και προέκυψαν νέα δεδομένα μετά και την ‘’αναίρεση’’ του έτερου παθολογοανατόμου κ. Ευτυχιάδη».

Ευρέως, συζητείται στους ιατροδικαστικούς κύκλους και η συνέχεια της κατάθεσης της κ. Τσιόλα, μετά την αποτυχημένη απόπειρα να οδηγηθεί σε ακύρωση του… εαυτού της, όταν ρωτήθηκε «αν έχει να προσθέσει κάτι άλλο». Αναφέρεται ότι η ιατροδικαστής παρουσίασε βιβλιογραφία 58 σελίδων προς τεκμηρίωση της «επιστροφής» της στον απροσδιόριστο θάνατο του βρέφους, σύμφωνα άλλωστε με την υπογραφή της στο πιστοποιητικό θανάτου.

Θυμίζουμε ότι δεν είχε αποδεχθεί ως αιτία θανάτου την «αγενεσία φλεβόκομβου» της κ. Μητσέλου, γι’ αυτό και στην ιατροδικαστική της έκθεση είχε αναφέρει το «πνευμονικό οίδημα». Στην πρώτη κατάθεσή της κατέθεσε ότι οφείλεται σε «ασφυξία», περιγράφοντας, όμως, έναν διαφορετικό τρόπο απ’ αυτόν που πιστοποιούν στο πόρισμά τους οι ιατροδικαστές Καρακούκης – Καλόγρηας!

Αραγε, αυτά συνιστούν αλλεπάλληλες… «κωλοτούμπες» της κ. Τσιόλα; Κάθε άλλο, υποστηρίζουν οι ιατροδικαστικοί κύκλοι και αναφέρουν : Σ’ όλες τις φάσεις διερεύνησης της υπόθεσης προχωρούσε στην ανάλογη διαπίστωση, που υπαγορευόταν από τα δεδομένα της κάθε στιγμής. Και όταν γνώρισε τις ανακυβιστήσεις των παθολογοανατόμων, επιστράτευσε την βιβλιογραφία και επανήλθε στον απροσδιόριστο θάνατο». Ηταν τότε, που «στο ανακριτικό γραφείο ακούσθηκε γδούπος, σαν να έπεσε κάποιος από τον 10ο όροφο! Γι’ αυτό και προτάθηκε ένα διάλειμμα που δεν έγινε τελικά»!

Το παρασκήνιο της δεύτερης κατάθεσης της κ. Τσιόλα, που φέρνει σήμερα στο φως η «Π», επιβεβαιώνει ότι η ιατροδικαστική κοινότητα, με τις «αλλοπρόσαλλες» και διιστάμενες προσεγγίσεις της στην πολύκροτη υπόθεση, έχει ακρωτηριάσει την αξιοπιστία της. Αυτό είχαμε διακρίνει από την πρώτη στιγμή, όπως και το ότι δεν υπήρχε διάθεση συνεργασίας. Αντιθέτως, κυριάρχησαν οι ιατροδικαστικοί εγωισμοί, υπηρετήθηκαν σκοπιμότητες ατομικής προβολής, που αναπόφευκτα προκάλεσαν σύγχυση στην κοινή γνώμη.