Πατρινό Καρναβάλι 2022: Αν παρελαύναμε… τι θα παθαίναμε;
Η απαγόρευση των παρελάσεων ήταν μια τρύπα στο νερό για το Καρναβάλι του 2022. Ο κόσμος κατέβηκε στην πόλη, κυκλοφόρησε, έστω και με ομπρέλα, συνωστίστηκε άναρχα, και όλα έγιναν όπως με τις παρελάσεις, αλλά χωρίς τις παρελάσεις.
>Βέβαια, αν οι παρελάσεις γίνονταν κανονικά, ο κόσμος θα ήταν διπλάσιος. Και τι θα άλλαζε υγιεινομικά;Μήπως οι χιλιάδες νέοι που εναλλάσσονταν στην πλατεία Γεωργίου ανεξέλεγκτα ήταν επιδημιολογικά αμελητέα υπόθεση;
>Η Πάτρα είδε επισκέπτες. Οχι τόσους όσους θα ήθελε η αγορά της, αλλά η πόλη γέμισε και καρναβάλι έγινε, με σημεία αναφοράς τους πεζοδρόμους, τα κλαμπ, τα κέντρα διασκέδασης. Η καρναβαλική αμφίεση τιμήθηκε, έστω και όχι με την ομοιογένεια και τη μεθυστική διάχυση που δημιουργεί η κίνηση των γκρουπ.
>Ο καιρός δεν ήταν σύμμαχος, τουλάχιστον κατά το ήμισυ. Το Σάββατο έβρεξε εκνευριστικά επίμονα. Αυτό δεν εμπόδισε το κοινό να κυκλοφορήσει, αλλά δεν αποτέλεσε κράχτη τουριστικό για όσους κοιτάζουν τις προγνώσεις πριν το αποφασίσουν. Που είναι και οι περισσότεροι.
>Νικητές, όπως αναμενόταν, ήταν η πλατεία Γεωργίου, η Γεροκωστοπούλου, και η Ρήγα Φεραίου, που είδαν κατά χιλιάδες τους μικρούς και τους μεγάλους να τις κυκλοφορούν μέχρι πρωίας.
>Οι φημισμένοι χοροί έγιναν κανονικά με φουλ ανταπόκριση και πολύ κέφι, αλλά η επίδραση του κορονοϊού ήταν εμφανής, αφού έδιναν και έπαιρναν οι ακυρώσεις της τελευταίας στιγμής, λόγω κρουσμάτων.
>Τηρήθηκαν τα μέτρα ως προς τον έλεγχο των πιστοποιητικών εμβολιασμού; Οι επαγγελματίες της ψυχαγωγίας δεν έπαιξαν με τη φωτιά. Οι έλεγχοι εκεί ήταν σοβαροί (αν και το κάπνισμα… ξέφυγε, όπως πάντα). Κάπου αλλού δεν ήταν. Αλλά αντικειμενικά δεν είναι εύκολο σε κλαμπ με ανοιχτές προσόψεις, με τον κόσμο να μπαινοβγαίνει, να ελέγχεις τι γίνεται με τον καθένα
Ο Δήμος και οι πυρήνες: Τι είδαμε, τι έλειψε
>Ο Δήμος έκανε καρναβάλι… χωρίς καρναβάλι: Ενα μπαράζ εκδηλώσεων με αμφίβολη απήχηση στο μαζικό κοινό,το οποίο δεν πήρε και μεγάλη είδηση περί τίνος πρόκειται. Με την εξαίρεση της καρναβαλούπολης στην πλατεία Γεωργίου και του σοκολατοπολέμου.
>Οι αδυναμίες του ήταν οι κλασικές. Δεν εκδηλώνει φιλοδοξία για πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν να υπερβούν τα σύνορα της πόλης και της χώρας (πόση φαντασία θέλει να σχεδιάσεις ένα επίκαιρο άρμα που θα συζητηθεί;). Και δεν συζητάει με τις καρναβαλικές δυνάμεις της πόλης, με τους οποίους καταφέρνει να έχει ψυχρές σχέσεις γιατί δεν κατανοεί ότι πάντα κοινό χαρακτηριστικό τους είναι η έξαψη και ο συναισθηματισμός. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην υπάρχει συνεργασία σε δημιουργική κατεύθυνση.
>Από τις ομάδες, πάντως, περιμέναμε πολύ περισσότερα. Δεν είδαμε πρωτοβουλίες όπως θα φανταζόταν κανείς. Με εξαιρέσεις που δίνουν κατεύθυνση. Αποδεικνύεται ότι το καρναβάλι θέλει σωματειακή δομή, όπως συμβαίνει με το Καρναβαλικό Κομιτάτο, που έκανε δύο δρώμενα αξιώσεων και μια καρναβαλική «διαδήλωση». Εναλλακτικά, θέλει συμπαγή και κατασταλαγμένο πυρήνα, όπως ισχύει με την ομάδα «Και του χρόνου μπούλες», που έδρασαν και φέτος παραγωγικά και ανήσυχα, ή την ομάδα των «Στρατηγών» που επανήλθενα δριμύτεροι και βέβαια των «Ταλέντων» που έκαναν τον φετινό τους «διαγωνισμό» σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα. Προκύπτει επομένως το ερώτημα πόση έκταση, ωριμότητα και ένταση έχει το λεγόμενο «καρναβαλικό κίνημα».