ΠΑΤΡΑ: Ο πατριός ασελγούσε και χτυπούσε… τα 5 παιδιά της συντρόφου του! 

Ολο και περισσότερες υποθέσεις ενδοοικογειακής βίας βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας και ακόμα πιο πολλές φτάνουν πλέον στα ακροατήρια των δικαστηρίων, με τους δικαστές να είναι αμίλητοι απέναντι στους δράστες αυτών των εγκλημάτων.

Μια τέτοια υπόθεση έφτασε χθες στο ακροατήριο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της Πάτρας, η οποία στις λεπτομέρειές της προκαλεί ανατριχίλα και αποτροπιασμό. Το δικαστήριο καταδίκασε ερήμην σε 4,5 χρόνια φυλάκιση έναν άνδρα, ο οποίος βιοπραγούσε στα πέντε παιδιά ΑΜΕΑ της συντρόφου του και εναντίον της, σε χρονικό διάστημα από το 2017 έως το 2021.

Μάλιστα, το δικαστήριο αποφάσισε η έφεση να μην έχει ανασταλτικό χαρακτήρα και τώρα ο κατηγορούμενος που φρόντισε να μην εμφανιστεί στο δικαστήριο, εάν συλληφθεί θα οδηγηθεί άμεσα στη φυλακή για να εκτίσει την ποινή.

Σύμφωνα με τον συνήγορο υποστήριξης της κατηγορίας, δικηγόρο Πατρών, Αθανάσιο Διαμαντόπουλο, ο κατηγορούμενος ήταν πατριός των πέντε παιδιών ΑΜΕΑ και καταγγέλθηκε από τη σύντροφό του. Μάλιστα, όπως αναφέρθηκε στο δικαστήριο, ο δράστης είχε χτυπήσει ακόμα και το μικρότερο παιδί της οικογένειας, το οποίο την περίοδο του περιστατικού ήταν ηλικίας μόλις δύο μηνών.

Θανάσης Διαμαντόπουλος

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο δράστης έχει κατηγορηθεί και θα δικαστεί και για εγκλήματα σεξουαλικής κακοποίησης και ασέλγειας σε βάρος των πέντε παιδιών σε υπόθεση που έχει σχηματιστεί διαφορετική δικογραφία.
Συγκεκριμένα, τόσο τα κορίτσια όσο και τα αγόρια της οικογένειας έχουν κατηγορήσει τον πατριό τους ότι τα έπλενε ο ίδιος, προβαίνοντας σε γενετήσιες πράξεις.

Ο κ. Διαμαντόπουλος, με δηλώσεις του στην «Πελοπόννησο», εξέφρασε την ικανοποίησή του για την απόφαση του δικαστηρίου, όμως, την ίδια στιγμή έθιξε την πλήρη απουσία των υπηρεσιών πρόνοιας, που αν λειτουργούσε διαφορετικά, ίσως να έχει προλάβει αυτές τις αποτρόπαιες και καταδικαστέες πράξεις σε βάρος των πέντε παιδιών.

Οπως είπε, πέρα από κάποιους ελέγχους που έγιναν σε ιδιωτικό επίπεδο, δυστυχώς στο δικαστήριο φάνηκε ότι καμία κοινωνική πρόνοια δεν υπήρξε γι’ αυτή την οικογένεια, η οποία μην έχοντας οικονομικούς πόρους για να ζήσει πέρα από κάποια αποσπασματικά επιδόματα, αφέθηκε στην τύχη της και στις αρρωστημένες ορέξεις του πατριού που καταδικάστηκε.